2nd blog post... a very tiring day...

hello world... this day is so very tiring....

absent na naman sa work... for the second day again...

nag sisente na naman ang tyan ko eh..hehehehe..

naki cr na muna ako sa bahay namin kanina..hahahaha...

anyways ganyan talaga ang buhay...

sa totoo lang po kasi.. isa akong masayahing tao..

A jolly person ika nga ng mga friends ko..parang wala lng problema...

hahahaha...d lng nila alam... santambak din problema ko...

at ang nakaka alam lahat nyan ay ang DIARY ko...

owvher my diary pang nalalaman...

xiempre... ala akong mapagsabihang mga tao eh..

ung friend kung gstong sabihan ng mga problema ko at secrets...

eh busy poh healing her broken heart... EVERYDAY.....

minsan nagpapalipad hangin ako sa kanya tungkol sa mga problema ko...

pero ang ending.. ang problema na nya ang pinag uusapan namin..hahahaha

d naman ako nagagalit sa kanya oh ano...

kaibigan ko yon eh..hehehehe

at kahit ano o cnu man ang may negative issues sa kanya.. wala akong pakialam..

kahit kasi ganun xa.. kaibigan ko xa..

we've been friends since elementary days...

so my foundation na talaga friendship namin....

kung makikilala nyo kasi xa....

akala nyo isa xang..HAPPY GO LUCKY...kind of person..

pero d moh xa makikilala if u wont go deeper....

if u wont search deeper.....

ewan ko nga bah kung bakit kmi naging magkaibigan?....hahahaha

palagi ko kasi xang inaaway....

sinisinghalan (ilonggo poh yan) d ko alam ang tagalog....

pero shes always there pa rin.......hehehe

marami akong friends...

pero xa lang ang hindi ako iniwan....

ung iba kasi kaibigan ko lang f magkasama kmi..

f d na... ala na rin,...

kaya nga feeling ko ko palagi neglected ako...

kasi halos lahat ng mga kaibigan kung malapit sa akin...

kung hindi nagrerelocate sa ibang regions..eh namamatay...

ung bestfriend ko rin na lalaki.. magkasabay kaming lumaki non...

nagka rhiumatic heart desease xa wen we were 20 years old...

namatay eh..

para ngang hanggang ngaun eh d pa dn ako makapaniwala na ala na ang kaibigan ko...

kahapon dn poh... ung kaibigan namin nung bestfriend ko na namatay.....

namatay din poh.. sakit dn sa puso.....

kaya nga ung friend ko d ko na mina mind kung ano ang wala sa kanya at anu ang meron...

ang importante anjan xa..

takot ako mawalan ulit ng kaibigan eh..

minsan lang kmi magkita nun..

bz kasi sa kanya kanyang work eh...

once a week lang ang pagkikita namin.

per ok lang un....

sanay naman ako sa pagiging loner eh...

d na bago sakin un...

takot ako mag isa pero palagi rin naman akong mag isa...

buhay nga naman noh?